Podstawy Geoekologii
Prowadzący: dr hab. Mariusz Kistowski / dr Wojciech
Staszek
- Semestr: V (zimowy)
- Ilość godzin: 60 godz, 30 (w), 30 (ćw)
- Forma zaliczenia: egzamin
- Ilość punktów ECTS: 4
Cel kursu:
prezentacja dziedziny nauki integrującej wiedzę wszystkich nauk
fizycznogeogra-ficznych, a w pewnym stopniu także ekologii,
ujmującej środowisko przyrodnicze jako system, określany jako
krajobraz; prezentacja głównych terminów, metod badawczych oraz
praktycznych zastosowań geoekologii.
Treść kursu:
- rozwój i podstawowe terminy geoekologii.
- krajobraz w ujęciu systemowym.
- główne założenia fizycznogeograficznego ujęcia krajobrazu.
- krajobraz w ujęciu biologicznym i ekologicznym.
- krajobraz w ujęciu wizualnym.
- metody analizy struktury przestrzennej krajobrazu.
- podstawy regionalizacji fizycznogeograficznej.
- funkcjonowanie krajobrazu i metody jego badań.
- potencjał krajobrazowy i metody oceny jego wielkości.
- geoekologiczne podstawy kształtowania krajobrazu.
- nowe trendy w badaniach ekologiczno-krajobrazowych.
Zalecana literatura:
- Armand D.L., 1980, Nauka o krajobrazie. Podstawy teorii i
metody logiczno-matematyczne, PWN, Warszawa.
- Kondracki J., 1976, Podstawy regionalizacji
fizycznogeograficznej, PWN, Warszawa.
- Pietrzak M., 1998, Syntezy krajobrazowe. Założenia, problemy,
zastosowania, Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań.
- Przewoźniak M., 1987, Podstawy geografii fizycznej
kompleksowej, Wyd. Uniw. Gdańskiego, Gdańsk.
- Richling A., Solon J., 1996, Ekologia krajobrazu, Wyd. Naukowe
PWN, Warszawa.
- Richling A., 1992, Kompleksowa geografia fizyczna, Wyd. Naukowe
PWN, Warszawa
Przyrodnicze podstawy planowania
przestrzennego
Prowadzący: dr hab. Mariusz Kistowski / dr Wojciech
Staszek
- Semestr: VI (letni)
- Ilość godzin: 60 godz, 30 (w), 30 (ćw)
- Forma zaliczenia: egzamin
- Ilość punktów ECTS: 4
Cel kursu:
prezentacja podstawowych typów opracowań oraz metod ich
realizacji, wynikających z uwarunkowań prawnych oraz dobrej
praktyki, służących analizie i ocenie środowiska przyrodniczego dla
celów planowania przestrzennego (ekofizjografie, prognozy); ich
znajomość jest niezbędna zarówno dla osób zajmujących się
sporządzaniem opracowań planistycznych, jak i dla służb
administracyjnych nadzorujących ich wdrażanie
Treść kursu:
- rrozwój i zakres ekofizjografii planistycznej jako podstawowej
dziedziny zastosowań geografii fizycznej w planowaniu
przestrzennym.
- system planowania przestrzennego w Polsce.
- podstawowe metody fizjografii planistycznej.
- źródła danych o środowisku przyrodniczym.
- metody sporządzania opracowań ekofizjograficznych
- metody inwentaryzacji przyrodniczej dla potrzeb planowania
przestrzennego.
- zagadnienia przyrodnicze w studiach uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego gmin oraz w miejscowych planach
zagospodarowania przestrzennego.
- prognozy skutków wpływu ustaleń miejscowych i wojewódzkich
planów zagospodarowania przestrzennego na środowisko
Zalecana literatura:
- Bartkowski T., 1986, Zastosowania geografii fizycznej, PWN,
Warszawa.
- Hopfer A., Cymerman R., Nowak A, 1982., Ocena i waloryzacja
gruntów wiejskich, PWRiL, Warszawa.
- Jędraszko A., 1998, Planowanie środowiska i krajobrazu w
Niemczech na przykładzie Stuttgartu, Unia Metropolii Polskich,
Warszawa.
- Kassenberg A., Marek M.J., 1986, Ekologiczne aspekty
przestrzennego zagospodarowania kraju, PWN, Warszawa.
- Kistowski M., 2000-2005, Problemy Ocen Środowiskowych –
kwartalnik, cykle 9 artykułów.
- Racinowski R., 1987, Wprowadzenie do fizjografii osadnictwa,
PWN, Warszawa.
- Sołowiej D., 1992, Podstawy metodyki oceny środowiska
przyrodniczego człowieka, Wyd. Naukowe UAM, Poznań.
Ochrona przyrody i krajobrazu
Prowadzący: dr hab. Mariusz Kistowski / dr Jarosław T.
Czochański
- Semestr: VII (zimowy)
- Ilość godzin: 45 godz, 30 (w), 15 (ćw)
- Forma zaliczenia: egzamin
- Ilość punktów ECTS: 3
Cel kursu:
prezentacja podstawowych uwarunkowań prawnych ochrony przyrody i
krajo-brazu w Polsce, zasady gospodarowania w obrębie
przyrodniczych obszarów chronionych, cele i metody ochrony przyrody
i krajobrazu, inwentaryzacja i waloryzacja przyrodnicza, zasady
opracowania planów ochrony parków narodowych, krajobrazowych,
obszarów Natura 2000 i rezerwatów przyrody, system zarządzania
ochroną przyrody w Polsce
Treść kursu:
- prawne podstawy ochrony przyrody i krajobrazu w Polsce
- terminologia z zakresu ochrony przyrody i krajobrazu
- cele ochrony przyrody i krajobrazu
- główne zagrożenie przyrody i krajobrazu w Polsce
- zasady inwentaryzacji przyrodniczej
- zasady waloryzacji przyrodniczej
- metody ochrony przyrody i krajobrazu
- ochrona konserwatorska i aktywna ochrona przyrody w Polsce i
Europie
- zasady sporządzania planów ochrony przyrodniczych obszarów
chronionych
- zarządzanie ochroną przyrody i krajobrazu w Polsce
- perspektywy ochrony przyrody i krajobrazu w świetle integracji
z UE
Zalecana literatura:
- Pawlaczyk P., Jermaczek A., 2000, Poradnik lokalnej ochrony
przyrody, Wyd. Lubuskiego Klubu Przyrodników, Świebodzin.
- Rocznik Fizycznogeograficzny Uniwersytetu Gdańskiego, tom V,
2000, UG, Gdańsk.
- Żarska B., 2002, Ochrona przyrody i krajobrazu, SGGW,
Warszawa.
- Kostarczyk A., Przewoźniak M.(red.)Diagnoza stanu i koncepcja
ochrony środowiska w województwie pomorskim, materiały do
monografii przyrodniczej regionu gdańskiego. Tom 8, WKOP, WKP w
Gdańsku.
- Kistowski M., 2004, Wybrane aspekty zarządzania ochroną
przyrody w parkach krajobrazowych, Bogunki Wyd. Naukowe,
Gdańsk-Poznań.
- Iddle E., Bines T., 2004, Planowanie ochrony obszarów cennych
przyrodniczo. Przewodnik dla praktyków i ich szefów, Wyd. Klubu
Przyrodników, Świebodzin. (www.lkp.org.pl).
Oceny oddziaływania na środowisko
Prowadzący: dr hab. Mariusz Kistowski / dr Wojciech
Staszek
- Semestr: VIII (letni)
- Ilość godzin: 45 godz, 30 (w), 15 (ćw)
- Forma zaliczenia: egzamin
- Ilość punktów ECTS: 4
Cel kursu:
prezentacja uwarunkowań prawnych ocen oddziaływania na
środowisko w Polsce, system i procedura ocen wpływu na środowisko w
Polsce, zasady sporządzania raportów o oddziaływaniu na środowisko
inwestycji, zasady sporządzania prognoz wpływu projektów planów,
programów i polityk na środowisko (oceny
„strategiczne”); metody oceny wpływu antropopresji na
poszczególne elementy i komponenty środowiska
Treść kursu:
- uwarunkowania prawne procedury oceny oddziaływania na
środowisko
- zakres obowiązującego w Polsce systemu ocen oddziaływania na
środowisko
- informacja przyrodnicza dla potrzeb ocen oddziaływania na
środowisko
- zasady sporządzania raportów o oddziaływaniu projektów
przedsięwzięć na środowisko
- zasady sporządzania prognoz wpływu projektów polityk, planów i
programów na środowisko
- ogólny przegląd metod oceny wpływu antropopresji na
środowisko
- oceny oddziaływania antropopresji na powietrze atmosferyczne i
klimat
- oceny oddziaływania antropopresji na podłoże geologiczne i
gleby
- oceny oddziaływania antropopresji na wody powierzchniowe i
podziemne
- oceny oddziaływania antropopresji na przyrodę ożywioną
(ekosystemy)
- oceny oddziaływania hałasu na środowisko przyrodnicze
- oceny oddziaływania antropopresji na walory
estetyczno-fizjonomiczne krajobrazu
- wyzwania dla OOŚ związane z przystąpieniem Polski do Unii
Europejskiej.
Zalecana literatura:
- Starzewska-Sikorska A., 1994, Ocena oddziaływania na środowisko
jako narzędzie planowania przestrzennego w ekorozwoju, Wyd.Ekonomia
i Środowisko, Białystok.
- Morris P. & Therivel R. (red.), 1998, Methods of
Environmental Impact Assessment, UCL Press Ltd, London
- Tyszecki A (red.)., 1999, Wytyczne do procedury i wykonywania
ocen oddziaływania na środowisko, Fundacja IUCN Poland,
Warszawa.
- Lenart W., 2002, Zakres informacji przyrodniczych dla potrzeb
ocen oddziaływania na środowisko, Ekokonsult, Gdańsk
- Therivel R., 2004, Strategic Environmental Assessment in
Action, Eathscan, London, Sterling, VA.
- Kwartalnik “Problemy Ocen Środowiskowych” –
roczniki 1998 – 2004, numery 1-28.
|